Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

SZPITAL DZIECIĄTKA JEZUS

  • Serial dokumentalny
  • Produkcja:
    Polska
  • Rok produkcji:
    1999
  • Gatunek:
    Telenowela
  • Barwny, odcinki x ok. 28 min

Telenowela dokumentalna - tego gatunku jeszcze polscy widzowie nie znają. Wymyślili go Brytyjczycy z BBC i nazwali "dokumentary-soap", a ich pierwsza tego rodzaju telenowela nosiła tytuł "Great Oemond Street" i miała łącznie 52 odcinki. Potem w ślady BBC poszedł również brytyjski Channal Four, niemiecka publiczna telewizja ZDF i radiotelewizja włoska RAI. Powodzenie telenowel dokumentalnych zaskoczyło nawet samych autorów. Scenariusz telenoweli dokumentalnej pisze życie i ono też jest jej reżyserem. Autentyczne wydarzenia rozgrywają się tu w autentycznych miejscach. Uczestniczą w nich nie aktorzy kreujący wymyślone postacie, lecz ludzie rzeczywiście przeżywający swój los - tyle że pod okiem kamery, na co uprzednio wyrazili zgodę.Telenowela powstaje po dokładnym rozpoznaniu wybranego miejsca przez ekipę realizatorów. Może nim być np. siedziba straży pożarnej lub ochotniczego pogotowia morskiego czy też szpital. W miejscu tym ekipa instaluje się niekiedy na 6-8 miesięcy i rejestruje zdarzenia. Równolegle rozpoczynają się prace nad montażem i udźwiękowieniem kolejnych odcinków. Telenowela jednak pojawia się na ekranie dopiero po ostatecznym zakończeniu zdjęć, by jej emisja nie miała wpływu na losy bohaterów. Pierwsza polską telenowelę dokumentalną wyprodukowała dla TVP spółka Besta Film, specjalizująca się w realizacji filmów dokumentalnych. Miejscem akcji jest I Szpital Kliniczny Akademii Medycznej w Warszawie im. Dzieciątka Jezus. Autorzy najpierw na przełomie października i listopada 1998 roku przygotowywali się do pracy rozmawiając z wieloma lekarzami i z ponad stu pacjentami. Po dokonaniu wyboru bohaterów, ekipa filmowa przez osiem tygodni działała na kilku oddziałach szpitala. Efekt widzowie zobaczą w sześciu odcinkach. Wprawdzie w przypadku telenoweli dokumentalnej trudno mówić o scenariuszu i reżyserii w całym tych słów znaczeniu, to przecież ktoś wybiera miejsce i czas jej akcji, bohaterów, zdarzenia,a potem dokonuje selekcji nakręconego materiału, decyduje o sposobie jego zmontowania itd. Autorami "Szpitala Dzieciątka Jezus" są absolwenci łódzkiej "Filmówki" - Nono Dragović i Grzegorz Siedlecki. Pierwszy ukończył z wyróżnieniem Wydział Reżyserii, jest doktorem teorii filmu, autorem scenariuszy filmów fabularnych, reżyserem filmów dokumentalnych i spektakli teatralnych, wykładał teorię reżyserii i estetyki filmu, napisał przygotowywaną do druku "Poetykę reżyserii filmowej". Drugi ukończył Wydział Realizacji Telewizyjnej i od siedmiu lat jest reporterem w Programie 2 TVP. Pięć lat temu zrealizował swój pierwszy film dokumentalny "Egzamin dojrzałości". W minionym roku na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film "Dywizja Marketing" otrzymał Honorowe Wyróżnienie oraz Główną Nagrodę SDP. Pomysłodawcą i producentem telenoweli jest Stanisław Krzemiński. Trzy lata temu uczestniczył w pracach grupy przygotowującej założenia pierwszego niemieckiego filmu tego rodzaju. Za miejsca akcji telenoweli wybrali szpital z kilku powodów. Po pierwsze dlatego, że ten gatunek nie może istnieć bez emocji, a tych w szpitalu jest wiele - cierpienie, lęk, smutek choroby i radość wyzdrowienia. A także dlatego, że rozgrywające się tam wydarzenia mogą stać się udziałem każdego, są więc dla widza swego rodzaju zwierciadłem, w którym ogląda siebie i może bez trudu identyfikować się z bohaterami. Grzegorz Siedlecki ponadto pragnął w ten sposób podziękować lekarzom, którzy pomogli mu, gdy znalazł się na granicy życia i śmierci. Nono Dragović natomiast chciał poprzez tę telenowelę pomóc ludziom uwierzyć, że nadzieja jest prawie zawsze, oraz by po obejrzeniu filmu byli bardziej świadomi, czego mogą dziś oczekiwać od medycyny, lekarzy, szpitali. Odwiedzili osiem warszawskich szpitali i wybrali I Szpital Kliniczny Akademii Medycznej w Warszawie im. Dzieciątka Jezus, bo tu lekarze najpełniej zrozumieli intencje realizatorów i uwierzyli, że nie chodzi im o epatowanie widowni krwawymi sensacjami, lecz o pokazanie ludzkiego losu i ciężkiej pracy.

Ekipa
pełna | skrócona | schowaj

MIŁOŚĆ (1)

  • Odcinek serialu

W pierwszym odcinku telenoweli widzowie poznają miejsce wydarzeń i niektórych bohaterów. Jest wśród nich prof. Mieczysław Lao -immunolog, ordynator Kliniki Transplantacyjnej, który 35 lat temu uczestniczył w przygotowaniu pierwszego przeszczepu nerki przeprowadzonego w tej klinice. W jego rękach znalazł się los Józefa. Ciężka choroba nerek skazała mężczyznę na uzależnienie od maszyny dializującej, uniemożliwiając normalne życie. Końcem jego udręki może być tylko przeszczep. W tej sytuacji Józef może albo latami czekać na nerkę od ofiary wypadku, albo znaleźć dobrowolnego dawcę. Prof. Lao zaakceptował to drugie rozwiązanie. Nerkę ma Józefowi dać Krystyna, jego żona od 30 lat. Oboje są genetycznie różni, profosor jest jednak przekonany, że dzięki środkom farmakologicznym uda się zapobiec odrzuceniu nerki Krystyny przez organizm Józefa. Operacja była odkładana już dwukrotnie. W końcu jednak decyzja zapadła. Małżonkowie w jednym pokoju czekają na zabieg, który ma się odbyć następnego dnia. Józef po raz ostatni udaje się do Stacji Dializ, gdzie odwiedza go dr Jacek Cieplak i podtrzymuje na duchu. A u Krystyny zjawia się szpitalny fryzjer Ryszard i nakłania do poprawienia fryzury wiedząc, że może to wpłynąć na złagodzenie stresu, w jakim znajduje się kobieta. Potem przychodzi jeszcze ciężarna pielęgniarka Małgorzata i podłącza pacjentce ostatnią przedoperacyjną kroplówkę. Wprawdzie płyn nie spłynął do końca, Krystyna jednak idzie po męża, by osobiście przywieźć go do sali. Wreszcie zostają sami ze swoimi niespokojnymi myślami. Denerwują się, choć ordynator Kliniki Chirurgii Miękkiej i Transplantacyjnej prof. Wojciech Rowiński uspokaja, że wszystko powinno zakończyć się pomyślnie. Ale lekarz dobrze wie - i wiedzą to również Józef i Krystyna - iż czekająca ich rano operacja to bardzo poważny zabieg, podczas którego zdarzyć się może coś niespodziewanego, a to, czy przeszczep się przyjmie też nie jest do końca pewne. W razie niepowodzenia ofiara Krystyny pójdzie na marne i Józef nadal będzie zdany na dializy. Bohaterom towarzyszy narrator - widoczny tylko na początku każdego odcinka, lecz stale obecny gdzieś z boku. Przedstawia bohaterów, wyjaśnia trudniejsze kwestie, opowiada o wcześniejszych wydarzeniach, niekiedy komentuje to, co rozgrywa się na ekranie. Jest nim Stanisław Krzemiński.

PRZESZCZEP (2)

  • Odcinek serialu

Jest 5 rano. Krystyna i Józef przygotowują się do operacji. Oczywiście najpierw na stół idzie dawczyni. Jej nerkę pobierze zespół pod kierunkiem prof. Wojciecha Rowińskiego, który trzydzieści lat temu asystował przy pierwszym w Polsce przeszczepie tego organu.Tego rodzaju zabieg wymaga zegarmistrzowskiej precyzji, nerka bowiem podczas pobierania z ciała pacjentki nie może ulec najmniejszemu uszkodzeniu. Anestezjolog Tomasz Łazowski usypia Krystynę. Operacja się zaczyna.Tymczasem prof. Mieczysław Lao w swoim gabinecie rozmawia z żoną. Poznali się przed laty, kiedy Anna była pacjentką kliniki, a potem pobrali. Teraz Anna Lao często bywa w szpitalu, doglądając pracy biblioteki, którą zorganizowała w Klinice Transplantacyjnej. To dobry moment, by ordynator udzielił kilku wyjaśnień związanych z odbywającym się zabiegiem. Kiedy mija druga godzina operacji Krystyny, członkowie drugiego zespołu przygotowują do zabiegu Józefa. Najpierw zajmie się nim anestezjolog Wojciech Moraczewski. Tymczasem nerka Krystyny trafia do rąk dr Artura Kwiatkowskiego, który przygotowuje ją do przekazania doktorowi Grzegorzowi Michalakowi z zespołu operującego Józefa. Krystyna, już obudzona, jedzie do sali intensywnej terapii, dokąd wkrótce trafi także jej mąż. Mija czwarta godzina operacji. Lekarze zajmujący się Józefem są zadowoleni: nerka wszczepiona do jego organizmu odzyskała krążenie, a to znak, że zabieg może się zakończyć pełnym sukcesem.Teraz już można uspokoić córkę czekającą na korytarzu na informacje o rodzicach. Operacja dobiega końca. Przy Józefie jest już tylko anestezjolog. Budzi pacjenta i przewozi go do sali intensywnej terapii, gdzie leży nie całkiem jeszcze przytomna Krystyna. Dopiero następnego dnia będą w stanie ze sobą rozmawiać. Wszystko wskazuje na to, że po rekonwalescencji oboje będą mogli powrócić do normalnego życia. Stuprocentowej pewności jednak w tym momencie jeszcze mieć nie można.

NARODZINY (3)

  • Odcinek serialu

Siostra Elżbieta - pielęgniarka z oddziału chirurgicznego, która podłączała Krystynie kroplówkę w dniu poprzedzającym operację - trafia do Kliniki Położnictwa i Ginekologii. Po trudnym porodzie wydaje na świat córkę. Odwiedzają ją koleżanki z pracy, a wkrótce przyjeżdża też mąż, by dowiedzieć się o stan zdrowia żony i zobaczyć maleństwo. W tej samej klinice będzie rodziła Iwona. Przywieziono ją z jednego z domów samotnej matki. Ma zaledwie 17 lat, pięcioro młodszego rodzeństwa i bezrobotnych rodziców. Dziecko jest nieślubne i matka nie chce słyszeć, by dziewczyna zabrała je ze szpitala, pogarszając i tak już niełatwą sytuację rodziny. Iwona rodzi chłopca, lecz nawet nie chce go zobaczyć. Losem dziecka bardzo interesuje się szpitalny kapelan, nazywający się - jak sam mówi - po królewsku: Stefan Batory. Iwona jednak odwiedza synka. Postanawia dać mu na imię Jakub. Mniej szczęścia ma urodzona w tym samym czasie dziewczynka, której matka zdecydowanie nie chce. Po maleństwo przyjeżdża siostra Ania, by zabrać je do domu dziecka przy ul. Myśliborskiej w Warszawie.

ANIA I ANETA (4)

  • Odcinek serialu

Ania, uczennica szkoły średniej w Skierniewicach, ma skrzywienie kręgosłupa - bolesne i uniemożliwiające jej normalny rozwój. Ma być poddana operacji. Przyjeżdża z matką do szpitala i tu okazuje się, że nim dotrze na oddział ortopedii, musi wraz z opiekunką przebyć istny tor przeszkód, błądząc od stacji krwiodawstawa do ambulatorium w poszukiwaniu miejsca, w którym należy oddać przywiezioną ze Skierniewic krew. Tymczasem do Józefa, który jeszcze przebywa w szpitalu po przeszczepie, pielęgniarka przyprowadza Bożenę z mężem. Wkrótce mają przejść podobny zabieg, lecz w ich przypadku to mężczyzna będzie dawcą. Spodziewają się, że rozmowa z rekonwalescentem pomoże im utwierdzić się w słuszności decyzji. Na oddziale ortopedii zaś doktor Paweł Michalski przemierza piętra i korytarze odwiedzając swoich pacjentów - dorosłych i dzieci. W swoim gabinecie przeprowadza ostatnią przed operacją rozmowę z Anetą. Dziewczyna jest rówieśnicą Ani i cierpi na takie samo schorzenie. Doktor Michalski wyrówna jej skrzywioną część kręgosłupa wszczepiając w nią metalowe implanty. Ania wreszcie dociera na oddział. Jest wystraszona. Na operację będzie czekała na łóżku sąsiadującym z łóżkiem Anety. Następnego dnia Aneta wczesnym rankiem jest przygotowywana do zabiegu. Poczynanion pielęgniarki przyglądają się dwie koleżanki dziewczyny, które przyjechały do szpitala, by dodać jej otuchy. Za chwilę, tonąc we łzach, machają do przyjaciółki wiezionej w stronę sali operacyjnej.

OPERACJA (5)

  • Odcinek serialu

Operacja Anety zaczyna się o godz. 10.00. Dr Paweł Michalski działa z ogromną precyzją. W każdym jego ruchu widać pewność i profesjonalizm. Po trzech godzinach anestezjolog budzi dziewczynę.Wkrótce na Oddziale Intensywnej Opieki Medycznej, dokąd ją przewieziono, wszystko wskazuje na pełny sukces. Pacjentka czuje się nieźle i - co bardzo ważne - rusza nogami. W tym czasie dwie koleżanki Anety na korytarzu czekają na wiadomości z sali operacyjnej. Czeka też Ania. Wprawdzie zapewnia mamę, że się nie boi, ale wygląda na zdenerwowaną tym, co ją już wkrótce czeka. Powodzenie zabiegu Anety podnosi ją na duchu. W Szpitalu im. Dzieciątka Jezus na Oddziale Dermatologii pracuje żona dr. Michalskiego. Przeprowadzając zabieg rozmawia z pacjentką o swoich marzeniach. Od kilku lat pragnie wyjechać na święta gdzieś, gdzie jest dużo śniegu, miła atmosfera i stół nakryty do Wigilii przez uprzejmą obsługę. Realizację marzenia ciągle jednak uniemożliwiają zawodowe zajęcia jej i męża i w końcu musi sama lepić pierogi. Pacjentka natomiast wykazuje zainteresowanie dręczącą dr. Michalskiego sprawą implantów, o której przeczytała w gazecie. Rzeczywiście, implanty polskiej produkcji, z pozoru niewiele różniące się od zagranicznych, są jednak - by użyć obrazowego porównania - jak syrenka przy mercedesie. Najgorszą ich wadą jest to, że rdzewieją i w końcu po pewnym czasie trzeba pacjenta poddawać ponownej operacji, by je usunąć.

SZCZĘŚCIE (6)

  • Odcinek serialu

Ania jedzie na salę operacyjną. Tam zaraz zajmie się nią anestezjolog Maciej Łapoć, który wcześniej na tablicy ogłoszeń powiesił zaproszenie na swój ślub z Katarzyną Zielińską, pielęgniarką z Oddziału Ginekologicznego. To wydarzenie jest więc tego dnia głównym tematem rozmów i na Oddziale Transplantacyjnym, i na Ginekologicznym. Po godz. 9.00, na sali operacyjnej pełnej narzędzi kojarzących się raczej z warsztatem mechanika, do pracy przystępuje dr Paweł Michalski. Ania ma szczęście: w czasie zabiegu okazuje się, że trzeba będzie jedynie wszczepić implanty prostujące jej kręgosłup, natomiast nie będzie konieczności wycinania garbu żebrowego. Operacja kończy się więc wcześniej i kiedy matka Ani i jej ciocia przychodzą do szpitala, dziewczyna jest już na Oddziale Intensywnej Terapii Medycznej. Młodziutka pacjentka nie jest jeszcze całkiem przytomna, ale matka odwleka moment wejścia do niej, by najpierw opanować łzy szczęścia. Doktor Michalski, choć ma za sobą wielogodzinny wysiłek, nie kończy pracy. Odwiedza Anetę, a potem przyjmuje pacjentów, którzy przyjechali na wizyty kontrolne. Ci już czekają rozmawiając o swojej chorobie i radości z udanego zabiegu. Takim szczęściarzem jest szesnastoletni Piotr, który cierpiał na skoliozę złośliwą. Gwałtowne postępy choroby uniemożliwiały mu już normalne poruszanie się.Istniała obawa, że chłopak wyląduje na wózku inwalidzkim. Dziewięć miesięcy po operacji nie cierpi już z powodu bólów kręgosłupa, może nawet chodzić szybko i cieszyć się życiem. Siostra Katarzyna zakłada ślubną suknię. Swego przyszłego męża poznała pięć lat wcześniej, kiedy po studiach przyszedł do Szpitala im. Dzieciątka Jezus na staż. Urzekł ją głos młodego anstezjologa, potem poznali się podczas wspólnej pracy, a niebawem staną przed ołtarzem. W szpitalu natomiast życie toczy się swoim torem. Ania już wstaje. Jest szczęśliwa, choć położenie się nadal sprawia jej ogromny ból.

MAREK (7)

  • Odcinek serialu

Poznamy Marka. Dwudziestoletni chłopak półtora roku temu wpadł pod pociąg i odniósł poważne okaleczenia. Po tym wypadku amputowano mu nogę i wciąż walczy o odzyskanie władzy w prawej ręce. W naszym odcinku uczestniczyć już będziemy w jego piątej operacji ręki. Sytuacja jest bardzo poważna, ale ani Marek, ani lekarze nie tracą nadziei. Poznajemy też matkę Marka - Celinę, samotnie wychowującą dwóch synów. Jej sytuacja finansowa jest bardzo ciężka, toteż pomagają jej koledzy z pracy. To oni wsparli ją przy kupnie protezy dla Marka. Spotkamy się z uczuciami- ze smutkiem, nadzieją, łzami, miłością oraz współczuciem, niosącym pomoc innych ludzi.

DYŻUR (8)

  • Odcinek serialu

Uczestniczyć będziemy w szpitalnej wigilii na Oddziale Położnictwa, Okulistyki i Ortopedii. Większość z lekarzy nie wyjedzie na święta, ani nie spędzi ich w całości w domu. Praca w szpitalu nie pozwala na oddanie się nastrojowi świąt. Trzeba pocieszyć się wigilią spędzoną w gronie kolegów z pracy i pacjentów. Przy okazji świątecznych życzeń zobaczymy Marka z siódmego odcinka oraz Anię i Anetę z czwartego. Równocześnie toczy się ciężki wieczór i noc na ostrym dyżurze z zaskakującymi przypadkami. Decyzje tutaj podejmowane są natychmiastowo. Jednak ostateczna decyzja zależy od pacjenta. Poznamy paru pacjentów z ostrego dyżuru. Czy jeden z nich zdecyduje się na operację? Będziemy przemieszczać się pomiędzy tymi dwoma miejscami.

SPOTKANIE (9)

  • Odcinek serialu

Marek Szubart, któremu w Szpitalu Dzieciątka Jezus zoperowano rękę, wraca do domu do Rzeszowa. Tymczasem na Oddział Urologii trafia 2-letni Patryk z Ostrołęki. Doktor Ferenz zajmuje się malcem i jego ciężkim schorzeniem. Na oddziale chłopiec spotyka 86 -letniego pana Kazimierza, który jest chory na raka pęcherza.

NA KRAWĘDZI (10)

  • Odcinek serialu

Praca oddziału urologii Szpitala Dzieciątka Jezus. Widzowie uczestniczyć będą w operacji usunięcia pęcherza moczowego 86-letniemu Kazimierzowi. Trwający pięć godzin zabieg wykona chirurg dr Ewa Koźmińska. Równolegle do operacji przygotowywany jest 2-letni Patryk. Chłopiec od urodzenia cierpi na cofanie się moczu z pęcherza do moczowodów, co powoduje zakażenie organizmu. Doktor Tomasz Ferenc, zanim przystąpi do zabiegu, musi wypełnić formalności administracyjne. Gdy Patryk czeka na niego na bloku operacyjnym, on opisuje historię choroby dziecka. Podczas endoskopowego zabiegu, który Szpital Dzieciątka Jezus przeprowadził jako pierwszy w Polsce, do pęcherza Patryka wstrzyknięty zostanie kolagen uniemożliwiajacy zawracanie moczu do organizmu. Operacja pana Kazimierza przebiegła bez zakłóceń. Natomiast u Patryka nastąpił skurcz krtani, wskutek czego chłopiec przestał oddychać. Akcja reanimacyjna przeprowadzona przez anestezjologa doktora Cichomskiego (znanego z odcinka III, kiedy znieczulał pacjentkę na położnictwie) kończy się szczęśliwie, zagrożenie minęło. Widzowie poznają także bliskich pana Kazimierza i Patryka, którzy po operacji przychodzą do nich w odwiedziny. Obaj potrzebują troskliwej opieki, gdyż przeszli skomplikowane zabiegi.

2024.03.01 01:20:27
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.