Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

HISTORIA POLSKIEGO RADIA

  • Serial dokumentalny
  • Produkcja:
    Polska
  • Rok produkcji:
    1993
  • 16 odcinków x ok. 19 min.

Historia wykorzystania radia, jako wynalazku technicznego, na ziemiach polskich, sięga 1918 roku. Dzieje radia i radiofonii są ściśle związane z losami kraju. Autorzy programu pokazują, w jaki sposób na przestrzeni ponad siedmiu minionych dekad radio wpływało na kształtowanie się historii państwa. Narratorem i główną postacią programu jest, zmarły 25 stycznia 1994 roku, prof. dr hab. Maciej Józef Kwiatkowski, który całe swoje życie poświęcił radiu. Przez wiele lat związany z popularną audycją "Muzyka i aktualności", dyrektor Biura Studiów i Oceny Programu, zastępca redaktora naczelnego tygodników "RTV" i "Antena", autor setek felietonów, które układały się w cykle, a potem w książki - "Kulisy radia" (1973), "To już historia" (1975). Jego zainteresowanie dziejami radiofonii zaowocowało pierwszym w Polsce doktoratem z historii radia (1969), później pierwszą w kraju habilitacją w tej dziedzinie. Stworzył pionierskie prace - "Narodziny Polskiego Radia" (1972) i "Tu Polskie Radio Warszawa" (1980). Przed śmiercią zdążył jeszcze zrealizować serial dokumentalny o dziejach naszej radiofonii.
Pierwszy odcinek obejmuje lata 1918 - 1920. Wtedy to właśnie na terenie Polski zaczęła działać radiostacja, która pozwalała na łączność ze światem. Podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku umożliwiała nasłuch rozkazów rosyjskich, co pozwoliło na złamanie szyfru nieprzyjaciela. Natomiast w czasie bitwy warszawskiej radiostacja WAR zagłuszała rozkazy Tuchaczewskiego, nadając przez 36 godzin "Pismo Święte". Opowieść Macieja Kwiatkowskiego uzupełniona jest materiałami archiwalnymi i bogatą ikonografią.
Dzieje Polskiego Radia w latach 1921-1925: powstanie Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego (1923), uruchomienie stałego programu radiowego (1 lutego 1925) oraz pierwsze słuchowiska, takie jak "Warszawianka", "Betlejem", "Świeczka zgasła", pierwsza powieść czytana na antenie - "Wierna rzeka" Stefana Żeromskiego, a także radiowe występy sławnego polskiego tenora - Jana Kiepiury. Program bogato ilustrowany materiałami archiwalnymi i ikonografią.
Odcinek poświęcony dr. Zygmuntowi Chamcowi, ojcu Polskiego Radia. Posiadał majątek na Ukrainie, studiował rolnictwo, ekonomię, muzykę, zrobił doktorat z medycyny. Po długim pobycie w USA, gdzie poznał rolę i siłę radia, postanowił "robić" radio w Polsce. Był pierwszym przewodniczącym Międzynarodowej Unii Wymiany Programów.
W kolejnym odcinku dziejów polskiej radiofonii m.in. o inauguracji stałych programów Polskiego Radia (18 kwietnia 1926 r.), Juliuszu Osterwie deklamującym do mikrofonu "Testament mój" Słowackiego i uruchomieniu stacji regionalnych w Krakowie, Poznaniu i Katowicach. Ponadto o wpływie ówczesnych wydarzeń historycznych (np. przewrotu majowego) na pracę Polskiego Radia.
W maju 1925 roku radio przenosi się do budynku przy ulicy Zielnej. Powstaje, według pomysłu dr. Zbigniewa Chamca, pierwszy masowo produkowany odbiornik radiowy - Detefon. Pierwsze sygnały rozpoznawcze poszczególnych rozgłośni. Sygnał Warszawy to początkowe takty "Poloneza A - Dur" Fryderyka Chopina. Zaczyna działalność Rada Programowa. Radiowym (i nie tylko) szlagierem staje się "Barbara" w wykonaniu chóru Dana.
Lata 1935 - 1939 to okres świetności i dynamicznego rozwoju radia. Jego kierownik literacki Witold Hulewicz pozyskuje do współpracy cenionego i popularnego dramaturga Jerzego Szaniawskiego. Ten specjalnie dla radia pisze słuchowiska, m.in. sławny "Zegarek". Po 1935 roku kierownikiem muzycznym zostaje Edmund Rudnicki, który zakłada Orkiestrę Polskiego Radia. Powstaje stacja Warszawa II, specjalizująca się w realizowaniu słuchowisk na żywo. W Katowicach zaś zostaje otwarta pierwsza specjalnie zaprojektowana i wybudowana rozgłośnia radiowa. Dzięki łączom radiowym słynnego przemówienia ministra Becka w Sejmie może słuchać cały świat.
Rok 1939. Rola radia w propagandowym wykorzystaniu prowokacji gliwickiej. Przemówienia Prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego, także to ostatnie z 23 września - dnia, w którym Polskie Radio zamilkło. Lata 1942 - 1944 to czas konspiracji radiowców. Ich największym osiągnięciem, a zarazem sensacją na skalę światową było nadanie podczas powstania warszawskiego 122 audycji po polsku i 46 po angielsku.
W pierwszych dniach sierpnia 1944 roku z Lublina do Moskwy wyjechała delegacja Polskiego Komitetu Odrodzenia Narodowego. Celem wizyty w stolicy ZSRR było otrzymanie pomocy technicznej dla budowy własnej radiofonii. Rozmowy przebiegły pomyślnie. Do Lublina skierowano specjalny wagon kolejowy z wmontowaną stacją nadawczą o mocy 10 kW. Radiostacja ta - zwana później "Pszczółką" - została uruchomiona 11 sierpnia 1944 roku. Program rozpoczęto od nadania Manifestu PKWN. Początkowo audycje odczytywane były bezpośrednio do mikrofonu znajdującego się na radiostacji. Wkrótce radiowcy otrzymali 7 pomieszczeń na II piętrze budynku przy ulicy Szopena. W jednym z nich powstało prowizoryczne studio. Pod koniec 1944 roku rozgłośnia lubelska nadawała już do 6 godzin programu dziennie. Dominowały audycje informacyjne i komunikaty. Zgodnie z rozporządzeniem władzy ludowej ludność musiała oddać wszystkie odbiorniki radiowe i radiostacje. W zamian na ulicach pojawiły się "szczekaczki". 22 listopada PKWN wydał dekret "O utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego Polskie Radio". W filmie początki radia wspominają jego pierwsi spikerzy: Stefania Grodzieńska i Tadeusz Chabros.
Jako pierwsza, po przerwie spowodowanej wybuchem II wojny, wznowiła działalność radiostacja krakowska - 11 lutego 1944 r., a następnie, w marcu 1944 r., katowicka. W Warszawie pierwszy lokal radia mieścił się przy ulicy Targowej 63 - swoją pracę w tej rozgłośni wspomina kompozytor Władysław Szpilman. Odbudowa radiofonii warszawskiej była sprawa priorytetową - już w sierpniu 1945 oddano do użytku radiostację w Raszynie. O pierwszych płytach i popularnych, radiowych piosenkach ("Gdzie idziesz Wojtuś" i inne) opowiada Jerzy Kotkiewicz. Ponadto - o studiach radiowych w Pałacyku Czetwertyńskich i "Podwieczorku przy mikrofonie" - czyli transmisji z Cafe Fogg.
1 grudnia 1946 rozpoczyna pracę radiostacja "Warszawa II". Na przełomie lat 1946 - 1947 powstaje Robotniczy Uniwersytet Radiowy, który z czasem przekształca się we Wszechnicę Radiową (nadaje 13 audycji w tygodniu). Polskie Radio Łódź zaczyna regularne nadawanie audycji dla świetlic robotniczych. Listopad 1947 to z kolei czas inauguracji programów Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Słowiańskiej. W 1948 roku do radia przychodzi Maciej Józef Kwiatkowski - publicysta i najwybitniejszy historyk rodzimej radiofonii. Wielkim wydarzeniem staje się w listopadzie 1949 roku koncert orkiestry pod dyrekcją Grzegorza Fitelberga zorganizowany z okazji otwarcia radiostacji we Wrocławiu. Rok 1949 zapisuje się także w dziejach polskiej radiofonii jako czas, kiedy ustawiono najwyższy na świecie (335 m) maszt radiowy w Raszynie.
Polskie Radio w latach 1950 -1952. Studio Prezydenckie przy ulicy Myśliwieckiej - inż. Jan Zagozda, pracownik radia z 40-letnim stażem pracy, mówi o technicznym wyposażeniu rozgłośni. We wczesnych latach 50. zaledwie 10 procent programów emitowano "na żywo", pozostałe pochodziły z nagrań. W roku 1950 powstał pierwszy magazyn publicystyczny - "Muzyka i Aktualności", który od razu cieszył się wielką popularnością wśród słuchaczy. Sytuacja polityczna, eskalacja terroru i cenzury, procesy polityczne i zasada zbiorowej odpowiedzialności za błędy miały niewątpliwy wpływ na kondycję Polskiego Radia. W roku 1952 radio relacjonowało uchwalenie Konstytucji PRL oraz uroczystości zakończenia budowy placu Konstytucji.
Historia Polskiego Radia w latach 1953-1956. Wraz ze śmiercią Stalina nastały czasy politycznej odwilży, której skutki odczuwali również pracownicy radia. W 1954 roku z kierownictwa PR odszedł pułkownik UB Romuald Gadomski, a jego miejsce zajął Tadeusz Galiński. Rozpoczął się okres twórczych poszukiwań. Powstał program publicystyczny "Z kraju i ze świata", utworzono pracownię socjologiczną PR, z której później wyrośnie OBOP. W 1955 roku w Soplicowie zorganizowano kurs dla sprawozdawców i reporterów radiowych. Nastąpiły zmiany w polityce kadrowej - Maciej Józef Kwiatkowski został pierwszym bezpartyjnym dyrektorem PR. W 1956 roku, kiedy pierwszym sekretarzem KC PZPR zostaje Władysław Gomułka, radio transmituje jego przemówienie. Rola informacyjna tego medium wzrasta wraz ze zwiększeniem się liczby abonentów - jest ich ponad 3 miliony. Przy ulicy Malczewskiego powstaje nowa siedziba Polskiego Radia.
Lata 1956-1968 to okres szczególnie burzliwy w historii kraju - a więc i w historii Polskiego Radia. W roku 1956 umiera Bolesław Bierut. Zmniejsza się rola i władza Urzędu Bezpieczeństwa. 26 października 1956 roku pierwszym sekretarzem KC zostaje Władysław Gomułka, witany i popierany z niebywałym entuzjazmem przez cały naród. Socjalizm w Polsce osiąga swoje apogeum. W kwietniu 1956 roku nowym szefem PRiTV został Włodzimierz Sokorski, który jako jedyny w historii tej instytucji utrzymał się na stanowisku przez 14 lat. W roku 1958 powstała powieść radiowa w odcinkach, nadawana do dnia dzisiejszego - "Matysiakowie". Twórcy tej powieści, Andrzej Mularczyk i Jerzy Janicki, opowiadają o obsadzie aktorskiej, popularności i znaczeniu Matysiaków w życiu jej zagorzałych wielbicieli. Również w roku 1958 uruchomiono Program III PR na falach ultrakrótkich. W roku 1962 był on już programem ogólnopolskim i cieszył się zasłużoną sławą i popularnością ze względu na swe nowatorstwo - m.in. nadawanie programów i reportaży na żywo. W roku 1962 wprowadzono całodzienny program II, a w roku 1966 uruchomiono program nocny.
Maciej Józef Kwiatkowski opowiada o wydarzeniach lat 1968 - 1980. W 1970 roku, po odejściu Gomułki, rozpoczęła się epoka gierkowska, okres politycznej i społecznej odwilży, której skutki odczuli również pracownicy Polskiego Radia. Powstało kilka nowych audycji - "Lato z radiem", "Sygnały dnia", "W samo południe". W 1974 roku urchomiono IV Program PR i oddano do użytku najwyższy na świecie maszt w Gąbinie - na XXX-lecie PRL. W repertuarze radia znalazło się wiele reportaży, felietonów i relacji "na żywo" z najważniejszych wydarzeń w kraju, np. z pierwszej wizyty w Polsce papieża Jana Pawła II w 1979 roku.
Grudzień 1981 - stan wojenny. Wszystkie obiekty Polskiego Radia obsadziły oddziały wojska. Radiowo-telewizyjne studio nadawcze mieściło się w jednostce wojskowej przy ulicy Żwirki i Wigury w Warszawie. Rozpoczęło działalność podziemne Radio Solidarność. Późniejsze dzieje PR - powstanie Studia S1, nowe programy radiowe, nowoczesny sprzęt muzyczny. Rozwój prywatnych stacji i znaczenie wprowadzonej w grudniu 1992 roku ustawy o radiofonii i telewizji.

Ekipa
pełna | skrócona | schowaj

© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.