SĘDZIOWIE

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2003
• Barwny + czarno-biały, 24 min

AIDS, najgroźniejsza choroba XX wieku, wciąż zbiera swoje żniwo. Zrealizowany przez Ewę Świecińską film opowiada o nietolerancji, wręcz wrogim stosunku do ludzi dotkniętych tą wielką tragedią. W dramatyczną historię bohaterki dokumentu wplatają się wypowiedzi młodzieży, biorącej udział w dyskusji z księdzem właśnie na temat tolerancji i szacunku dla bliźniego. Młodzi ludzie, stojący u progu dorosłości, starają się odpowiedzieć na pytanie, co ma robić człowiek, który został pozbawiony szansy na normalne życie. Poddają ocenie zarażonych wirusem HIV, uzależnionych od narkotyków, zastanawiają się, co skłania ich rówieśników do wybrania takiej drogi.
Bohaterka dokumentu, młoda dziewczyna, nie pokazuje swojej twarzy, obawia się reakcji ludzi, którzy ją rozpoznają. Ma zaledwie 23 lata a doświadczyła w życiu bardzo wiele, spotkała się z dowodami nietolerancji, pogardy, agresji. Pochodzi z małego miasteczka, gdzie rodzice prowadzą własny sklep. Matka zajmowała się zawsze domem, interesami. Rola ojca sprowadzała się do zabierania pieniędzy i przepijania wszystkiego. Dziewczyna nie zaznała ciepła domowego ogniska. Pochłonięta sprawami zawodowymi i wiecznymi utarczkami z ojcem matka nie interesowała się córką ani starszym synem, który jest również narkomanem. Co najwyżej dbała o to, by dzieci zawsze miały pieniądze na jedzenie.
Dziewczyna uczyła się bardzo dobrze, miała świadectwo z czerwonym paskiem. Po skończeniu szkoły podstawowej chciała iść do liceum. Ojciec wybrał jednak "lepszą" przyszłość dla córki - naukę w zawodówce. Postawiła na swoim, co doprowadziło do rodzinnej awantury. Uciekła wtedy z domu. Szybko popadła w nałogi. Zaczęła pić, zażywać narkotyki. Nie zdołała wytrwać, choć tak bardzo pragnęła udowodnić ojcu, że stać ją na ukończenie liceum. Stoczyła się na samo dno. Wreszcie przyszło najgorsze. Kiedy postanowiła poddać się leczeniu w ośrodku, okazało się, że jest zarażona wirusem HIV. Do tej pory nie wie, jak to się stało. Myślała, że jej życie jest już skończone, chciała umrzeć jak najszybciej.
Ona miała jednak szczęście. Udało jej się przejść odwyk, wyleczyć się z nałogów. Poznała mężczyznę, który jest zdrowy, ale jej nie odrzucił. Nikomu nie mówi, że jest zarażona wirusem HIV. Boi się, że ludzie ją zniszczą. Kiedy wyznawała prawdę, dentysta odmawiał leczenia, ludzie odwracali się od niej, unikali kontaktów. Spotykała się na co dzień z agresją, nietolerancją. W życiu pragnie jedynie spokoju i szczęścia. Chciałaby mieć dziecko. Jej życie potoczyło się tragicznie. A jednak znaleźli się ludzie, którzy się nią zaopiekowali, wyciągnęli pomocną dłoń. W przeciwnym razie dawno by już jej nie było na świecie. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj