PAPIEROWE KWIATY

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1993
• Premiera:
  1994. 11. 27
• Barwny, 63 min

Egon Wolff, ur. w 1926 r., współczesny chilijski pisarz i poeta, autor dramatów psychologicznych. Debiutował w 1958 sztuką "Schronienie sów". Największe uznanie publiczności przynieśli mu "Najeźdźcy" z 1962. "Papierowe kwiaty" to współczesna opowieść o przypadkowym spotkaniu pewnej pary. W mieszkaniu Ewy zjawia się młody mężczyzna - Beto. Pomaga jej przynieść zakupy. Jest brudnym, wystraszonym nędzarzem. Nie chce pieniędzy, nieśmiało prosi o szklankę herbaty. Boi się wyjść na ulicę. Wygrał w karty kilka peso i wie, że przed domem czekają opryszki, które mogą go za to zabić. Ewa lituje się nad biednym przybłędą. Pozwala mu przeczekać niebezpieczeństwo. Beto z wdzięczności zaczyna ozdabiać jej mieszkanie kwiatami zrobionymi z gazety. Początkowo te gesty sprawiają Ewie przyjemność. Jest samotną, starzejącą się kobietą, spragnioną bliskości drugiego człowieka. Powoli pozbywa się oporów w stosunku do mężczyzny o niższym statusie społecznym. Beto nadal robi swoje kwiaty, obwiesza gazetami całe mieszkanie. Staje się coraz bardziej bezwzględny i coraz bardziej destrukcyjny. Z pogardą odnosi się do wszelkich wartości obowiązujących w świecie, do którego tak raptownie wtargnął. Wprowadza własne - szalone zasady gry. Ewa zaczyna tracić swoje ulubione przedmioty, ukochanego kanarka, meble. Pada ofiarą wyrafinowanej, "papierowej" tortury, przed którą nie chce, czy nie może się bronić. Szaleństwo Beta zatacza coraz szersze kręgi, aż staje się jedynym porządkiem, jedynym prawem rządzącym światem Ewy. Spektakl Mikołaja Grabowskiego jest prawdziwym studium destrukcji. Początkowo zabawna historyjka przeistacza się w okrutny dramat psychologiczny, zakończony tragiczną puentą. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj