Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

ADAPTACJA

2016
Bartosz Kruhlik

ADAPTACJA:

1. Zmiana struktury lub funkcji organizmu zwiększająca szanse przeżycia.

2. Przystosowanie się jednostki do życia w nowych warunkach lub zewnętrznego stresu.

3. Przyzwyczajanie się wzroku do widzenia w ciemności.

Autorskie streszczenie dyplomowej etiudy Bartosz Kruhlik, ogranicza do przytoczenia definicji słowa "adaptacja". Każde z wymienionych znaczeń zostaje zrealizowane w filmie. Opowieść o Michale i tragicznym wypadku, w którym zginął jego brat, nabiera cech paraboli. Taką interpretację uprawniają pewnego zabiegi reżyserskie. Dopiero pod koniec historii poznajemy imię głównego bohatera. Przez kilkanaście minut pozostaje postacią anonimową, choć jednocześnie konkretną, a jego zachowania są psychologicznie prawdopodobne. Kruhlik dokonuje utożsamienia obu braci na dwóch poziomach filmowej opowieści. Symbolicznie proces ten ukazany zostaje poprzez powracające trzykrotnie podwójnie odbicie twarzy Michała w łazienkowym lustrze. Ujęcie to, które w metaforycznym skrócie ujawnia wewnętrzne rozbicie postaci wywołane traumą po wypadku, zyskuje dodatkowe znaczenia, gdy kamera ukazuje fotografię na nagrobku drugiego z braci, Marcina. Ich twarze są identyczne. W ostatnich scenach filmu utożsamienie nabiera tragicznej dosłowności. Pozostający przy życiu Michał staje się Marcinem. Michał dostosowuje się więc, zgodnie z definicją słowa "adaptacja", do życia w nowych warunkach.

W etiudzie bez trudu odnaleźć można również odniesienia do ostatniego ze znaczeń "adaptacji". Film jest bowiem konsekwentnie utrzymywany w ciemnych tonacjach. Nawet sceny plenerowe, których akcja toczy się w ciągu dnia, wypełnione są szarościami. Niebo jest stale zachmurzone, niekiedy pada deszcz. Przyroda jest w stanie jesiennego uśpienia. W mieszkaniu bohaterów panuje mrok, rozświetlany chłodnym światłem zza okna, rzadziej ciepłym blaskiem lamp. Do mroku, który po śmierci Marcina spowił jego rodzinę, przywyknąć musi Michał i jego najbliżsi, przywyknąć musi widz zmuszony do uważnego przyglądania się poszczególnym kadrom i wyławiania z nich znaczących elementów. Dodatkowe wyzwanie stanowi szczególny dystans budowany przez ujęcia zza pleców postaci lub szerokie plany. Emocje, a tym samym zaangażowanie odbiorcy, nie wynikają z bezpośredniej obserwacji twarzy bohaterów, lecz z pojedynczych słów, gestów, powoli ujawnianych faktów i ich interpretacji.

W kontekście zrealizowanego trzy lata później debiutu Bartosza Kruhlika Supernova, na Adaptację spojrzeć można jako na rodzaj ćwiczenia z zakresu dramaturgii, choć oczywiście film dyplomowy stanowi zamkniętą i artystycznie odrębną całość. W punkcie wyjścia obu historii Kruhlik umieszcza wypadek samochodowy. Motywacje zachowań bohaterów i dalszy przebieg zdarzeń są już jednak odmienne. Supernova ma wyraźny wydźwięk społeczny, Adaptacja to skromny, kameralny dramat psychologiczny. Podobieństwa między tymi filmami odnaleźć można jednak przede wszystkim w strukturach głębokich opowiadania - w rozłożeniu punktów zwrotnych i miejscu kulminacji, charakterze zakończenia, a szczególnie w sposobie dawkowania informacji - stopniowym, utrzymującym widza w napięciu ujawnianiu faktów i emocji.

Katarzyna Mąka-Malatyńska
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.