HISTORIA NIEMORALNA

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1990
• Premiera:
  1990. 10. 01
• Gatunek:
  Film psychologiczny
• Barwny (negatyw: Agfa XT 320), 2714 m, 99 min

Wkrótce po premierze "Historia niemoralna" wywołała falę dyskusji i polemik. Część krytyków ganiła reżyserkę za zbyt natrętny ich zdaniem autotematyzm. "Taki film można sobie nakręcić prywatnie na kasecie wideo i pokazywać w gronie znajomych" - pisano. Rzeczywiście, film jest daleko bardziej bezkompromisowy niż - też przecież autotematyczne - "Wszystko na sprzedaż" Andrzeja Wajdy. Barbara Sass nie cofa się przed drastycznością, o sprawach intymnych, by nie rzec wstydliwych, mówi głośno i bez ogródek. Bohaterka brawurowo grana przez Dorotę Stalińską jest kobietą egoistyczną, dążącą do dominacji nad otoczeniem, ambitną i agresywną, choć nie pozbawioną wrażliwości. Reżyserka nie poprzestaje jednak na analizie osobowości swojej bohaterki. Porusza także problem manipulacji jednej artystki przez drugą. Jak daleko można się tu posunąć? Jakie są moralne granice takiego postępowania? Czy sztuka może istnieć bez igrania z uczuciami i prywatnością drugiego człowieka? Prowokacyjny tytuł filmu dodatkowo podkreśla wagę tych pytań. "Historia niemoralna" to film niezwykle szczery, wręcz intymny. Jest to historia burzliwego związku pomiędzy dwiema kobietami, reżyserką i aktorką. A pomysł wzięty został przez Barbarę Sass z własnych i Doroty Stalińskiej doświadczeń. "Historia niemoralna" zawiera pewne fakty z biografii ich obu.

Montażysta Jurek pracuje nad materiałami do filmu "Historia niemoralna", którego bohaterką jest aktorka Ewa. Z offu dobiega głos reżyserki Magdy. Przez cały czas trwania projekcji montażysta i reżyserka komentują poszczególne sceny i zmieniają pointy niektórych. Z tych rozmów możemy się zorientować, że film jest nieomal biograficzną opowieścią o prywatnym życiu aktorki grającej Ewę.
Ewa wraca z zagranicy. Zdobyła właśnie jedną z ważnych nagród na festiwalu filmowym. Jest wstawiona i nieudolnie usiłuje przybierać pozy wielkiej gwiazdy. Ten styl bycia nie budzi aplauzu otoczenia. Na lotnisku czeka na Ewę sportowiec Marek. Odwozi bohaterkę do studia telewizyjnego na próbę "Antygony", w której ma zagrać rolę tytułową. Proponowane wynagrodzenie uważa jednak za zbyt niskie i demonstracyjnie opuszcza studio.
Spędzając wieczór z Markiem nie wie jeszcze, że właśnie dzisiaj zmarł jej ojciec. Egoistyczny kochanek decyduje się powiedzieć o tym dopiero następnego dnia. Ewa dowiaduje się również, że macocha zabrała obiecanego jej przez ojca mercedesa.
Wieczór w domu macochy po pogrzebie. Ewa ukradkiem odnajduje kluczyki od "swego" samochodu i odjeżdża. Zatrzymuje się przed stacją benzynową, w której "przy kieliszku" spędza czas trzech mężczyzn. Jeden z nich rozpoznaje Ewę i częstuje wódką. Nad ranem zupełnie już pijana decyduje się jechać dalej.
Po powrocie do Warszawy spotykają ją same niepowodzenia. Telewizja zrezygnowała z jej udziału w "Antygonie", a reżyserka Magda, z którą nakręciła kilka filmów, systematycznie unika Ewy. Marek usiłuje wytłumaczyć przyjaciółce, że nie zawsze była lojalna wobec Magdy. Ewa nie potrafi znieść żadnej krytyki swej osoby i zrywa z kochankiem.
Pozbawiona artystycznego oparcia postanawia szukać nowej drogi twórczej. Pomimo niedoskonałego słuchu muzycznego zamierza opracować własny recital piosenkarski. Długie tygodnie prób dają pożądane efekty.
Ewa spotyka w nocnym lokalu mężczyznę poznanego na stacji benzynowej. Nosi on również imię Marek i jest właścicielem butiku. Jeszcze tej samej nocy zostają kochankami. Od pierwszej chwili Ewa próbuje bezwzględnie podporządkować sobie nowego przyjaciela, który jest żonaty i stereotypowo pragnie dzielić swój czas między żonę a kochankę. Ewa nakłania Marka, aby zaczął pisać dla niej teksty piosenek. Utwory te zostają pogardliwie ocenione przez fachowców. Marek czuje się ostatecznie upokorzony.
Ewa spodziewa się dziecka. Burzliwa rozmowa z Markiem na ten temat uświadamia jej, że nie jest kochana. Osamotniona decyduje się na przerwanie ciąży.
Przeżywa kryzys nerwowy. W trakcie szaleńczej jazdy samochodem ulega wypadkowi. W szpitalu często odwiedza ją aktor Piotr. Po powrocie Ewy do zdrowia Piotr decyduje się zamieszkać u niej, by się nią opiekować.
Ewa dostaje propozycję zagrania w "Królu Ubu". Próby przeradzają się w ustawiczne kłótnie z reżyserem.
Recitale Ewy cieszą się zmiennym powodzeniem, do teatrów nie jest angażowana ze względu na konfliktowość.
Wigilia Bożego Narodzenia. Piotr wyjeżdża do rodziców. Ewa dzwoni do Marka, który obiecuje przyjść, ale nie pojawia się wcale. Próby nawiązania kontaktu z Magdą również kończą się niepowodzeniem. Załamana usiłuje popełnić samobójstwo. Ratuje ją sąsiadka.
W chwili gdy wydaje się już zupełnie pokonana przez życie, pojawia się Magda. Słyszymy tylko jej głos proponujący Ewie rolę w nowym filmie.
Salka projekcyjna. "Historię niemoralną" Magdy oglądają grający w filmie aktorzy. Wśród nich znajduje się Ewa. Wszyscy są oburzeni. Uważają, że reżyserka w nieładny sposób wykorzystała prywatne życie swej aktorki.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Varia

pokaż

Nagrody

schowaj

• 1990
  Gdańsk - Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nominacja w kategorii: Najlepsza pierwszoplanowa rola kobieca
  Dorota Stalińska