LES UNS ET LES AUTRES

• Tytuł polski: JEDNI I DRUDZY

• Film fabularny
• Produkcja:
  Francja
• Rok produkcji:
  1981
• Język:
  francuski
• Barwny, 180 min

Kino fascynowało Claude'a Leloucha od wczesnej młodości. W wieku 15 lat otrzymał pierwszą nagrodę za amatorski film krótkometrażowy. W 1960 r. założył własną firmę produkcyjną i zrealizował pierwszy obraz fabularny. W następnych latach nakręcił kilkaset filmów reklamowych dla telewizji, ale jego dzieła kinowe z trudem torowały sobie drogę na ekrany. Przełomem okazała się dopiero "Kobieta i mężczyzna" z 1966 r., melodramat zrealizowany dzięki poparciu Jeana-Louisa Trintignanta. Wielki sukces kasowy i prestiżowy filmu (Złota Palma w Cannes, 2 Oscary) przyniosły autorowi międzynarodową sławę. Od tamtego czasu reżyser nakręcił ponad 30 filmów, z których najbardziej znane to: "Żyć aby żyć", "Życie, miłość, śmierć", "Mężczyzna, który mi się podoba", "Łobuz", "Smic, Smac, Smoc", "Szczęśliwego Nowego Roku", "Jak przygoda, to przygoda", "Inny mężczyzna, inna szansa", "Niech żyje życie", "Kobieta i mężczyzna. Dwadzieścia lat później" oraz kolejna, zrealizowana w 1995 r. ekranizacja "Nędzników". Choć Lelouch angażował do swych filmów największe francuskie gwiazdy, niewiele z jego filmów zyskało dobrą prasę. Niektórzy krytycy nazywają go, co prawda, mistrzem psychologii lub "entomologiem duszy Francuzów", ale większość uważa, że filmy Leloucha są sztuczne, pretensjonalne, zbyt barokowe. Z uporem godnym lepszej sprawy nie dostrzegają jego biegłości warsztatowej, klarownego montażu, wyczulenia na preferencje publiczności. A ta od lat chętnie ogląda kolejne "lelouchy", wzrusza się na nich i śmieje. Film "Jedni i drudzy" był przedsięwzięciem wyjątkowo ambitnym. Realizowany z udziałem plejady świetnych aktorów francuskich oraz Daniela Olbrychskiego, czarnoskórej gwiazdy Folies-Bergre - Josephine Baker i znakomitego tancerza Jorge Donna, z choreografią samego Maurice'a B#jarta i z udziałem tancerzy z jego zespołu, do muzyki Francisa Lai, Michela Legranda oraz Maurice'a Ravela, Ludwika van Beethovena, Johanna Brahmsa i Fryderyka Chopina, obraz powstawał w dwóch wersjach: telewizyjnej (6-godzinny serial) oraz kinowej (3-godzinnej). Poprzez losy czterech rodzin w Moskwie, Paryżu, Berlinie i Nowym Jorku reżyser ukazuje wydarzenia od 1937 do 1980 r. Wspólną cechą bohaterów są uprawiane przez nich artystyczne profesje muzyków, dyrygentów, piosenkarzy i tancerzy. Ich losy splatają się ze sobą wskutek historycznych zawirowań tworząc czterowątkową, międzynarodową sagę rodzinną, w której nie brak szczęśliwych i nieszczęśliwych miłości, wojennych tragedii, zawodowych wzlotów i upadków ekranowych postaci. Dalszy ciąg losów czterech artystycznych rodzin - z Moskwy, Paryża, Berlina i Nowego Jorku - na przestrzeni niemal 50 lat: od 1937 do 1980 r. Jest rok 1960. Edith, córka Evelyne, przyjeżdża z prowincji do Paryża. W pociągu spotyka Roberta, syna Simona. Chłopak wrócił niedawno z Algierii ogarniętej wojną domową. Glenn stracił żonę w wypadku samochodowym. Jego córka Sarah robi karierę jako piosenkarka, a syn Jason próbuje sił w kinie. Karl Kremer daje pierwszy występ w Nowym Jorku przy pustej sali. Bojkot zorganizowany przez tamtejszą społeczność żydowską ma mu przypomnieć niechlubną wojenną przeszłość. Mija kolejnych kilka lat. Siergiej, syn Tatiany, odnosi wielkie sukcesy jako tancerz. Z miłości do kobiety postanawia uciec z Rosji. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj