Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

BARWY OCHRONNE

  • Film fabularny
  • Produkcja:
    Polska
  • Rok produkcji:
    1976
  • Premiera:
    1977. 01. 28
  • Gatunek:
    Film obyczajowy
  • Barwny, 35 mm, 2726 m, 96 min

    Lokacje: Rozalin k. Warszawy.

Jeden z najważniejszych filmów "kina moralnego niepokoju", poruszający problem konformizmu polskiej inteligencji. W czasie premiery "Barwy..." wzbudziły bardzo gorące, emocjonalne reakcje. Krzysztofowi Zanussiemu znakomicie udało się nawiązać kontakt z polskim odbiorcą, dotrzeć do jego niepokojów, często skrzętnie skrywanych lub nie do końca uświadamianych. "Barwy ochronne" nazwały po imieniu to, co w drugiej połowie lat siedemdziesiątych zaprzątało świadomość coraz większej liczby Polaków. Portretując zdemoralizowane, przeżarte układami i cynizmem, środowisko naukowców, Zanussi dawał zarazem do zrozumienia, że ów portret można rozumieć jako metaforę całego społeczeństwa. Społeczeństwa, w którym wartościowe, uczciwe jednostki są brutalnie eliminowane przez bezwzględne, nie przebierające w środkach miernoty. Jedyną drogą jakiegokolwiek rozwoju i awansu jest służalcza przynależność do wszechobecnych koterii. Takie pojęcia jak talent, pracowitość czy sprawiedliwość tracą wszelki sens. Oś fabularną filmu stanowi konflikt między dwoma postawami. Wyrazicielem pierwszej jest docent Jakub Szelestowski - nie tylko bardzo inteligenty, ale i przebiegły. Świadomie wybrał drogę karierowicza, obfitującą w moralne kompromisy. Szelestowski to typ cynicznego mędrca, wyrachowanego egoisty, nie pozbawionego jednak odruchów buntu wobec własnej postawy. Jego adwersarz, młody magister Jarosław Kruszyński, nie może dostosować się do środowiska, z którym związał swe zawodowe losy. Idealistyczny, momentami naiwny, pełen czystych intencji jest zaprzeczeniem docenta. Nad oboma bohaterami unosi się jeszcze jak złowrogi cień osoba prorektora, odrażającego snoba o mentalności bazarowego cwaniaka. Wobec tej karykaturalnej, a jednocześnie groźnej postaci ideowo-etyczny spór Jakuba z Jarosławem okazuje się mało istotnym pojedynkiem pięknoduchów. Zawodowe losy obu uczonych nie zależą bowiem od wyniku ich filozoficznej batalii, tylko od kaprysu prorektora.

Uniwersytecki ośrodek wczasowy gości grupę studentów, uczestników letniego obozu językoznawczych kół naukowych. Kierownictwo obejmuje młody asystent Jarosław Kruszyński, który stara się traktować studentów na zasadzie pełnoprawnego partnerstwa, zaś konkurs prac badawczych młodych lingwistów, stanowiący cel seminarium - wedle reguł absolutnej sprawiedliwości i obiektywizmu. Mimo napomknień opiekuna naukowego seminarium, docenta Jakuba Szelestowskiego o niechęci patronującego obozowi prorektora uczelni wobec prowadzonego przez ośrodek toruński kierunku badań - dopuszcza do konkursu spóźnioną pracę z Torunia. Pierwszy konflikt powstaje jeszcze przed rozpoczęciem właściwych zajęć - Jarosław nie potrafi wyjaśnić wątpliwości studentów, zaniepokojonych nieobecnością przedstawicieli Torunia (okazuje się, że z listy skreślił ich prorektor); wyręcza go docent, kategorycznie ucinając dyskusje z młodzieżą, a incydent komentując wobec Jarosława kilkoma cynicznymi uwagami.
Konkurs przebiega dość spokojnie; tylko kontrowersyjny referat studenta toruńskiego, Raczyka, budzi entuzjazm młodzieży i wyraźną niechęć asystentów. Zrażony konformizmem koteryjnie powiązanej "kadry" Jarosław spędza wieczór przy studenckim ognisku opuszczając je wraz z angielską stypendystką Nelly - łącząca ich sympatia nie znajdzie jednak erotycznego spełnienia...
Wybrany sekretarzem jury Jarosław uzyskuje dla pracy Raczyka wyróżnienie, ale werdykt budzi w nim niesmak: główną nagrodę przyznano jego zdaniem pracy bardzo przeciętnej. Z wątpliwości tych drwi pobłażliwie Jakub.
Przybywa prorektor z żoną i dzieckiem; zaskakująco spokojnie przyjmuje relację Jarosława o wynikach konkursu i wyróżnieniu dla Raczyka - radość asystenta mąci jednak Jakub, przedstawiający prorektora jako oszusta, który uzyskał habilitację drogą plagiatu. W pozornym spokoju narasta atmosfera napięcia. Osaczony wątpliwościami Jarosław próbuje sprawdzić "rewelacje" docenta; Jakub uniemożliwia mu to, twierdząc zarazem, że historyjkę tę wymyślił jako swoisty test - próbę charakteru Jarosława.
Uroczystość wręczenia nagród zakłóca podchmielony Raczyk: odbierając dyplom gryzie prorektora w ucho. Prorektor żąda usunięcia Raczyka z obozu: Jarosław usiłuje załatwić sprawę polubownie, ale agresywny student nie dopuszcza do rozmów. Prorektor nakazuje wezwać milicję, Jakub zaś szydzi z manifestowanej przez Jarosława szlachetności, przedstawiając nową wersję habilitacji prorektora: rzekomo sam, szantażowany, napisał mu tę pracę.
W nocy Jakub wyciąga Jarosława na spacer pod pretekstem pokazania niezwykłego zjawiska przyrodniczego - nad rzeką pokazuje mu Nelly, oddającą się włoskiemu studentowi. Zbulwersowany Jarosław uderza docenta; przez chwilę obawia się, że go zabił, ale to tylko kolejny żart Jakuba. Wyprowadzony z równowagi Jarosław nie panuje nad sobą - usiłuje utopić Jakuba, ale w ostatniej chwili przychodzi opamiętanie. Pobity i zmarznięty Jakub kapituluje - jego cynizm okazuje się nie dość trwałą "barwą ochronną", kryjącą wewnętrzną pustkę i osamotnienie przegranego moralnie człowieka.

Ekipa
pełna | skrócona | schowaj

Varia
pokaż

Nagrody
schowaj

  • 1977
    Gdańsk (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Wielka Nagroda Festiwalu "Złote Lwy Gdańskie"
  • 1977
    Gdańsk (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za rolę męską
  • 1977
    Gdańsk (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za scenariusz
  • 1977
    Teheran (MFF)-"Złoty Koziorożec" za reżyserię
  • 1978
    Rotterdam (Międzynarodowy Festiwal Filmowy)-nagroda dziennikarzy
  • 1978
    Złota Kamera (przyznawana przez pismo "Film")
    w kategorii: debiut aktorski; przyznana za rok 1977; nazwa nagrody: Nagroda "Filmu"

Patrz także:
schowaj

  • 2009
    Film fabularny / Krzysztof Zanussi
2024.03.01 02:07:15
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.