SATANA

• Film fabularny - krótkometrażowy
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2022
• Czarno-biały, 21 min

Tytułową Sataną jest młoda kobieta, która w czarnej pelerynie samotnie pielgrzymuje przez ruiny dystopijnego świata. Jest ona nośnikiem fizycznej ascezy, kalectwa i ubóstwa, a jednocześnie demonem, który ujawnia niedoskonałości człowieka, sprawdza jego charakter i stawia go sytuacjach trudnych wyborów. Satana jest głucha i niema. Komunikuje się, okazując tablice zawierające żebracze prośby sporządzone w starożytnym języku aramejskim. Język ten jest jednym ze środków wskazujących na ponadczasowość tytułowej postaci. W utworze język aramejski jest notowany – zgodnie z prawdą historyczną – pismem hebrajskim, którego znaki uważane są na medium duchowych mocy.
Głównym środkiem wyrazu, na którym opiera się film, jest monochromatyczny obraz nawiązujący do środków plastycznych stosowanych w ekspresjonizmie niemieckim.
Narrację w filmie poza obrazami tworzy pismo. Szczególne znaczenie dotyczy znaków hebrajskich, w których notowane są aramejskie sentencje. Dodatkową płaszczyznę komunikacji stanowią wersety z ewangelii synoptycznych, które są podane są w języku angielskim, który jest językiem wehikularnym współczesnego świata.
Sekwencje plenerowe przedstawiające ruiny, pośród których porusza się główna postać, wykonano w syryjskim Aleppo w kwietniu 2022 r. Ich dystopijny wymiar, będący trwałym śladem konfliktu zbrojnego w tym kraju, stanowi symbol dramatu, jakim jest wojna. Krajobraz syryjskich ruin alegorycznie odnosi się także do współczesnego konfliktu zbrojnego, przywołując stan wojny na Ukrainie. Symbol ten także wzmacnia udział zaproszonych aktorek ukraińskich.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj