SZELMOSTWA LISA WITALISA

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1993
• 69 min

Wierszowana baśń Brzechwy o Lisie Witalisie oraz inne jego wiersze dla dzieci, przedstawiane dorosłej widowni, rozśmieszają publiczność do łez, choć z całkiem innych powodów, niż to pewnie zakładał Mistrz Jan. Z jego utworów - zmyślnie wybranych, przewrotnie zestawionych, znacząco interpretowanych - Mikołaj Grabowski stworzył kabaret polityczny, przedstawiający w syntetycznym zarysie powojenną historię Polski z jej wszystkimi zakrętami. W krzywym zwierciadle pokazał znane postaci i pamiętne zdarzenia, slogany, hasła i symbole. Nasycony aluzjami spektakl jest równocześnie wspaniałą zabawą z formą kabaretową. Aktorzy śpiewają, tańczą, parodiują "zaszyfrowane" osoby, polityków i gwiazdy, a spontaniczna reakcja publiczności obecnej na przedstawieniu dodatkowo wyzwala inwencję wykonawców. Autentyczna, wspólna zabawa, na widowni i na scenie, pod rozpiętym w tle napisem "Byliśmy, jesteśmy, będziemy", skłania też do zadumy i refleksji, nie zawsze wesołej.
Historia toczy się jak u Pana Brzechwy. Lis Witalis, odpowiadając na wołanie pobratymców "chcemy najeść się do syta", propaguje rewelacyjną metodę pieczenia placków ze śniegu. Nie dość, że leśny tłum pozwala nabić się w butelkę, to w dodatku, zwiedziony mętną retoryką i elokwencją Lisa, jak jeden mąż podąża na wybory, by oddać głos na kandydata, który "co tu gadać, dobrze gada". Lis Witalis zostaje prezydentem wszystkich zwierząt, które długo jeszcze trwają z przekonaniu, że "nie było w świecie lisa ponad Lisa Witalisa". Zanim los szelmy się rozstrzygnie, na scenie pojawią się jeszcze pająk, który muchom szył buty, sójka, co wybierała się za morze i po drodze "odwiedziła w Gdańsku stryja", robaczek, który czekał, aż się nakryje czerwony stoliczek, igła tańcująca z nitką i cała plejada postaci, które kogoś lub coś przypominają, z czasów bardziej czy mniej odległych. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Patrz także:

schowaj

• 1980
  SZELMOSTWA LISA WITALISA
  Spektakl telewizyjny / Jan Brzechwa / Maciej Wojtyszko