SCHAEFFER

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1997
• Gatunek:
  Film o sztuce, Film biograficzny
• Barwny, 48 min

Profesor, kompozytor, muzykolog, pianista, dramaturg, grafik. Urodził się w 1929 roku we Lwowie. Ukończył Wydział Filologiczno Historyczny na Uniwersytecie Jagiellońskim, na którym specjalizował się w muzykologii, i Wydział Kompozycji krakowskiej PWSM. Jako kompozytor zadebiutował w 1948 roku Koncertem na czworo skrzypiec. W tym roku przypada więc pięćdziesięciolecie jego pracy twórczej. Z tej właśnie okazji powstał ten film pokazujący sylwetkę artystyczną Bogusława Juliana Schaeffera, twórcy będącego w kulturze polskiej zjawiskiem jedynym w swoim rodzaju. Skomponował kilkaset utworów muzyki klasycznej, jazzowej i elektronicznej, a także do spektakli teatralnych. Napisał setki artykułów, studiów i recenzji oraz kilka książek z dziedziny muzykologii. Jego dramaty sceniczne, jak "Kwartet dla czterech aktorów", "Mroki", "Aktor", "Zorza", "Próby" czy "Seans" grane były na licznych scenach w kraju i za granicą. Jego prace graficzne pokazywano na wystawach w Nowym Jorku, Paryżu, Wiedniu i Kolonii. Swoją wiedzą kompozytorską dzieli się z uczniami na kursach mistrzowskich w Salzburgu. Film jednak nie przedstawia życiorysu Schaeffera ani też wyczerpującego wykazu twórczych dokonań jubilata, lecz umowny dzień z jego życia. Ów dzień zaczyna się o świcie. Artysta komponuje, szkicuje, pisze. Rankiem wychodzi z bloku na nowohuckim osiedlu, by pojechać do Krakowa. Tam uczestniczy w próbach swego spektaklu "Żniwo", który Teatr Ludowy z Nowej Huty ma wystawić na Scenie w Wieży Ratuszowej. W południe kamera towarzyszy mu w drodze na zajęcia w "Mozarteum" w Salzburgu, gdzie prowadzi lekcje kompozycji. Późnym popołudniem Bogusław Schaeffer rzeźbi. Wieczorem zaś w krakowskim Teatrze Mniejszym grają jego sztukę "Fragment II" w autorskiej reżyserii. Późnym wieczorem artysta powraca do rzeźbienia. Nocą rzeźba jest już ukończona, a twórca przygotowuje stół do pracy na następny dzień.Scenom tym towarzyszy muzyka Bogusława Schaeffera i - przede wszystkim - odczytywane przez lektora, skrzące się dowcipem i autoironią, jego przemyślenia o muzyce, pisaniu, teatrze, komponowaniu, nauczaniu, czasach, w których żyjemy, o swojej miłości do teatru i prawach artysty. Słyszymy m.in. takie oto zdanie: "Nie potrafię identyfikować się z życiem, stąd ciągłe wrażenie, że mnie nie ma, że jestem zbędny. Cóż, przyznam, że polubiłem tę moją zbędność. Tym bardziej że jest tylko pozorna". [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj