A JEŚLI BĘDZIE JESIEŃ...

• Film fabularny - telewizyjny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1976
• Premiera:
  1977. 09. 30
• Gatunek:
  Film psychologiczny
• Barwny, 54 min
  
  Lokacje: Kalisz, Wrocław (m. in. Hala Ludowa, Dworzec Główny, okolice Panorami Racławickiej, ul. Świdnicka).

Film o przemijaniu i nieuchronnym upływie czasu, o jesieni życia, która może być pogodna i pełna twórczych pomysłów, nie musi oznaczać rezygnacji ze wszystkiego. Bohaterami filmu są starsi ludzie na emeryturze, który poznają się i postanawiają połączyć swe losy, wstępując w związek małżeński. Choć dzieli ich bardzo wiele - różne podejście do wielu spraw, doświadczenia życiowe, charaktery, temperament - decydują się na ślub. Jak każdy z nas bronią się przed samotnością, odrzuceniem, tęsknią za kimś bliskim, komu się można wyżalić, zwierzyć z kłopotów. Chcą nadal czuć się potrzebni, być aktywni, a nie zgorzkniali i przepełnieni żalem za tym, co już bezpowrotnie minęło.
Karol i Felicja poznają się w jesieni życia. Choć zdają sobie sprawę, że mają już za sobą najpiękniejsze lata, postanawiają się pobrać. Każde z nich żyje swoimi wspomnieniami i sprawami. Trudno im razem zacząć wszystko od początku. Ona jest zamknięta w sobie, to typ starej panny, żyjącej w świecie kompleksów i mitów. Nigdy nie przestała myśleć o narzeczonym, który zmarł przed 40 laty. On stara się nie poddawać losowi. Mimo przeżytej tragedii, nie stracił nadziei i pogody ducha. Wojna zabrała Karolowi żonę i dzieci. Walczył w partyzantce, potem zaciągnął się do wojska, wyruszył na front. Po zakończeniu wojny pracował w budownictwie, wędrował z jednej budowy na drugą, mieszkając w hotelach robotniczych. Od kiedy przeszedł na emeryturę, nadal prowadzi aktywne życie, udziela się społecznie. Znajduje czas na opiekę nad samotną, sparaliżowaną sąsiadką. Zgorzkniała i gderliwa Felicja zmienia się dopiero wówczas, gdy kaleka dziewczyna popełnia samobójstwo. Teraz dostrzega dramat innych ludzi, a nie jedynie własne kłopoty, które stają się nieistotne wobec prawdziwej życiowej tragedii.
Obfitujący w psychologiczne obserwacje utwór Czarneckiego to propozycja niebanalnego spojrzenia na starość i związane z nią problemy. Jak mówił w jednym z wywiadów reżyser: "Mój film jest również próbą polemiki z postawą rezygnacji, rozpaczy. Jesień życia może być twórczym okresem dla człowieka i dla społeczeństwa". [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Varia

pokaż