PASOŻYTY

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  2001
• Premiera:
  2002. 03. 03
• Barwny, 91 min

Urodzony w 1972 roku Marius von Mayenburg jest jednym z bardziej znanych młodych dramaturgów w Europie. W 1997 roku otrzymał prestiżową nagrodę Kleista, a rok później nagrodę Frankfurckiej Fundacji Autorów. Jego literacki dorobek, jak na razie, jest skromny. Składają się nań m.in. dwie farsy: "Fraulein Danzer" ("Panna Dancer") i "Monsterdmmerung" ("Zmierzch potwora") oraz dramaty "Haarmann", "Psychopathen" ("Psychopaci") i głośny, wystawiany kilkakrotnie w Polsce, "Ogień w głowie". Mayenburg, choć wywodzi się z rodziny lekarskiej, od dziecka zdradzał inklinacje literackie. Najpierw kształcił się w gimnazjum humanistycznym w rodzinnym Monachium, później studiował język i literaturę staroniemiecką. Ukoronowaniem edukacji pisarza była germanistyka i dramatopisarstwo w berlińskiej Hochschule der Kunst. Już pierwsze próby dramatyczne Mayenburga pozwoliły krytykom zaliczyć go do modnego nurtu tzw. nowego brutalizmu. Młody pisarz wkrótce związał się też z berlińską sceną Die Baracke przy Deutsches Theater. Artystyczne credo Die Baracke głosi, że należy obecnie szukać historii, opowiadających "o naszych czasach i o naszej generacji". Świat przedstawiony w sztukach von Mayenburga doskonale spełnia te kryteria. Akcja dramatów młodego Niemca toczy się głównie w czterech ścianach domu, przeciętnej współczesnej rodziny. Jej członkowie są jednak dla siebie wrogami. Prowadzą absurdalne, perwersyjne i okrutne gry, których efektem jest nawet śmierć któregoś z bohaterów. Dla von Mayenburga typowa zachodnia rodzina stanowi wręcz idealną mikrospołeczność, której członkowie zamykają się w sobie, alienują i skrycie hodują własne chorobliwe skłonności. Taki właśnie świat pokazał Piotr Łazarkiewicz w "Ogniu w głowie", spektaklu Teatru TV z 2000 roku. Po niespełna dwóch latach ten sam reżyser wraz z prawie nie zmienionym zespołem realizatorsko-aktorskim przygotował kolejną telewizyjną inscenizację dramatu von Mayenburga. Tym razem są to "Pasożyty". Bohaterami sztuki są dwie pary młodych ludzi: Friderike i Petrik oraz Betsi i Ringo. Friderike jest w ciąży. Nie oczekuje jednak z radością na urodzenie dziecka. Ukryte w niej nowe życie napełnia ją raczej odrazą i strachem. Friderike zachowuje się nienaturalnie. Zadaje sobie ból, rozmyśla o samobójstwie. Jej partner Petrik z niemal sadystyczną satysfakcją okazuje dziewczynie lekceważenie, wręcz pogardę. Bardziej interesuje go, hodowany w terrarium, sporych rozmiarów wąż, którego na oczach Friderike karmi zdechłymi szczurami. Pozwala mu też pełzać po całym, niewielkim zresztą, mieszkaniu. Po którejś z kolejnych sprzeczek Friderike decyduje się odejść. Wkrótce po opuszczeniu mieszkania traci przytomność. W szpitalu znajduje ją siostra Betsi i zabiera do swojego lokum. Ringo, życiowy partner Betsi, od niedawna jest częściowo sparaliżowany. Jeździ na wózku, cierpi na senne koszmary, nie jest zdolny do pożycia intymnego. Pojawienie się Friderike wita z niechęcią. Jego związek z Betsi, już wcześniej pełen napięć, zostaje wystawiony na kolejną ciężką próbę. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj