Wyszukiwaniex

Proszę wpisać poszukiwane słowo lub jego fragment.

Opcja fragment pozwala wyszukać każde wystąpienie poszukiwanego wyrażenia.

Opcja początek pozwala wyszukać wszystkie tytuły i nazwiska rozpoczynające się od wyszukiwanego wyrażenia.

Opcja dokładnie wyszukuje tylko te filmy i osoby, których tytuły, imiona i/lub nazwiska są takie same jak wyszukiwane wyrażenie.

WAŻNE!
W tytułach filmów w wyszukiwarce nie uwzględniamy występujących w nich znaków przestankowych.
Proszę pamiętać, że każda osoba wpisana jest do bazy w formie „nazwisko, imię”. Wyszukując osoby w opcji początek należy wpisać jej nazwisko lub jego początkowy fragment, w opcji dokładnie należy wpisać np. Kowalski, Jan (nie Jan Kowalski). W tej opcji wpisanie przecinka i spacji JEST KONIECZNE.

Szukaj w bazie

STUDENCI

1963
Krzysztof Zanussi

Etiudę Studenci Krzysztof Zanussi zrealizował w 1963 roku jako część większej, nieukończonej nigdy całości. Film otwiera napis, który pozwala widzom zorientować się w relacjach pomiędzy bohaterami oraz w przebiegu fabularnym. Jego bohaterem jest Jerzy, młody naukowiec, który od kilku lat nie utrzymuje kontaktów z rodziną. Spotyka się jedynie z dorastającą siostrą. Gdy dziewczyna ucieka z domu, ojciec zwraca się do Jerzego z prośbą o pomoc. Dwaj znajomi mężczyzny to postaci epizodyczne. Choć napis początkowy uprzedza widzów, że mają do czynienia z fragmentem, stanowi on dramaturgicznie zamkniętą i spójną strukturę.

Jerzy odnajduje Jolkę w tłumie świętujących juwenalia studentów umawia się z siostrą na obiad w restauracji. Jolka uprzedza brata, że przyjdzie z przyjaciółmi. Podczas wędrówki ulicami Krakowa Jerzy spotyka swych dawnych kolegów, którym nie powiodło się w życiu. Jeden z nich usiłuje pożyczyć od niego pieniądze, drugi opowiada niewybredne dowcipy. Jerzy skoncentrowany jest jednak na poszukiwaniu siostry. Dociera do zatłoczonej restauracji, do której wpada spóźniona Jolka. Jest głodna, więc zamawia sporą porcję i rzuca się na jedzenie. Kiedy brat dopytuje ją o przyczynę ucieczki z domu, wpada w złość i wybiega z lokalu. Mężczyzna ponownie goni ją po krakowskich ulicach. Wreszcie dopada w bramie. Wówczas dziewczyna wybucha. Uważa, że ojciec i brat myślą tak samo, są skupieni wyłącznie na sobie i w ogóle jej nie rozumieją. Jolka wyszarpuje się z uścisku brata i ponownie ucieka. Tym razem jednak Jerzy rezygnuje z dalszych prób sprowadzenia dziewczyny do domu.

W Studentach Zanussi po raz drugi, po Holdenie (1961), podejmuje problem młodego pokolenia, które nie znajduje porozumienia z rodzicami. Pochłonięte zabawą, żyje wyłącznie chwilą. Dzięki zastosowanej w filmie metodzie twórczej reżyser buduje obraz obyczajowości młodych ludzi początku lat 60. Umieszcza swych bohaterów w tłumie autentycznych uczestników krakowskich juwenaliów. Kamera rejestruje ich reakcje, pokazuje rozbawionych i poprzebieranych ludzi. W tle nieustannie rozbrzmiewa muzyka. Dominuje modny rock&roll, który słychać za oknami restauracji i w tramwaju. Ze swobodą rozmawia się o seksualności. Młodzież jest wyraźnie pod wpływem alkoholu. Zanussi eksponuje karnawałowy nastrój ulicznej zabawy, w której odrzucane są obowiązuje dotychczas zasady. W bliskich planach ukazuje zdeformowane maski, szaleńczy taniec. Celowo wyławia z tłumu starszego profesora, który oburzony odpędza od siebie zaczepiających go studentów. Roześmiana Jolka opowiada bratu, że jej kolega znalazł drut, który próbował sprzedać jako pamiątkę Oświęcimia. Historia nie zostaje wymazana z karnawałowego pejzażu, lecz przybiera w nim groteskową maskę.

Na głównego bohatera etiudy Zanussi wybiera młodego człowieka, naukowca, przedstawiciela środowiska, w którym rozgrywała się będzie znaczna część jego filmów. W Studentach podjęty zostaje również jeden z wielkich tematów Zanussiego, rozwinięty w późniejszej twórczości: opozycja rozumu i uczuciowości. W etiudzie zostaje on w prosty sposób uosobiony przez parę głównych bohaterów. Jolka jest niesłychanie emocjonalna, jej reakcje są gwałtowne, zachowania wykraczają daleko poza zasady dobrego wychowania. Podejmuje decyzje pod wpływem impulsu, nie analizując racjonalnych przesłanek. Zanussi nie daje wprost odpowiedzi na pytanie, dlaczego dziewczyna uciekła z domu. Jerzy jest z kolei racjonalistą, postępującym zgodnie ze zdrowym rozsądkiem. Jego dystans i chłód uniemożliwia duchowe spotkanie z siostrą. W Studentach do głosu dochodzą również estetyczne fascynacje młodego reżysera. Kamera "z ręki", uczestnicząca obserwacja, autentyczna sceneria to elementy, które bez wątpienia odsyłają do poetyki kino nowofalowego. W sposób bardziej kompleksowy Zanussi odwoła się do niej w swym debiucie pełnometrażowym Struktura kryształu (1969).

Katarzyna Mąka-Malatyńska
© 1998-2024 Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl jest bazą danych chronioną przepisami Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. 2001 nr 128 poz. 1402). Kopiowanie treści zawartych w serwisie bez zgody redakcji zabronione. Kopiowanie i wykorzystywanie fotosów oraz materiałów audiowizualnych zamieszczonych w serwisie bezwzględnie zabronione, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez prawo. Cytowanie fragmentów treści zawartych w serwisie wymaga zgody redakcji. W każdym przypadku konieczne jest podanie źródła w podpisie pod cytowanym fragmentem. W przypadku portali internetowych żródło musi być linkiem do serwisu filmpolski.pl.
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl działa na podstawie art. 2 Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2018 poz. 1000).
Internetowa Baza Filmu Polskiego filmpolski.pl współpracuje z TVN w zakresie publikacji promocyjnych materiałów audiowizualnych. Administratorem danych pozyskanych w związku z emisją tych materiałów jest TVN.

Informacja o zasadach publikacji linków i danych adresowych w serwisie filmpolski.pl w ramach pakietu premium.

Ta strona używa plików cookie. Zapisywanie plików cookies można zablokować, zmieniając ustawienia przeglądarki.